Donderdag 10 april 2025
Gerrit Heester komt even na 13.00 uur met Dick Hörters voorrijden om ons naar Rotterdam The Hague Airport te brengen. Ruim voor 14.00 uur komen we daar aan en zien al snel Yvonne de Geus en Marianne v.d.Burg, onze medereisgenoten. De incheck gaat alleen bij Yvonne stroef, want haar achternaam is langer dan de computer aan kan. Maar al snel wordt ook dit opgelost, gaan we door de douane en nemen we plaats bij het restaurant. We drinken of eten en keuvelen wat en kunnen tegen 16.00 uur boarden. Helaas krijgen we een latere slottime in Lissabon, waardoor we een half uur vertraging oplopen. De vlucht gaat best snel voorbij met heel weinig turbulentie en één kleine luchtzak vlak voor de landing. De koffers rollen snel van de band en we bellen de autoverhuurder voor de transfer naar het verhuurbedrijf. Dat gaat niet vlot en als de chauffeur er eindelijk is, gaat hij zonder ons weg voor een extra rondje, maar uiteindelijk zitten we in de shuttle en bij de autoverhuurder worden we heel vriendelijk en goed geholpen. We stappen na wat gepuzzel met de koffers in de VW T-Cross en rijden in zuidelijke richting. Helaas rijden we de gehele route in het donker, maar het is heel rustig op de weg. De auto maakt na een tolpoortje met veel kabaal en geschraap een noodstop - tot tweemaal toe - wat niet erg aangenaam is, maar verder rijdt de auto goed. De oorzaak blijft onbekend. In Santiago do Caçem stuiten we op een mars van de plaatselijke fanfare, maar rond kwart over tien slaan we een donkere, onverharde zijweg in. Na een kilometer zien we een licht branden en komt Marianne Snijder, de eigenaresse van het terrein, ons verwelkomen.. De twee geschakelde huisjes die we krijgen zien er eenvoudig, maar prima uit en we hebben allemaal een eigen kamer. We installeren ons op onze kamers en willen daarna nog wat drinken. Dick trekt iets te hard aan de ijskastdeur, waardoor een fles witte wijn uit de deur valt en gelijk een pak melk doorboort. Dat schiet niet op. Zeker niet, omdat we niet de juiste materialen vinden om de boel op te ruimen. Na wat geklungel en een glassplinter in Dick's hand is alles min of meer opgeruimd en kunnen we naar bed.

Vrijdag 11 april. Ik had een niet zo’n heel goede nacht, ik was vaak wakker en om zeven uur stap ik eruit, scheer me, poets mijn tanden en na een warme douche kan ik er wel weer tegen. We eten gezellig in ons huisje en gaan daarna het heuvelachtige en beboste terrein verkennen. De 40 ha zien er prachtig uit en al snel zien we roodstuitzwaluwen, horen we een koekoek, zien twee kuifmezen en zien we ook een slangenarend boven het terrein bidden. Ook onderstaande soorten vogels en planten komen we tegen.

We drinken in het zonnetje een kop koffie en genieten van het bovenstaande uitzicht. Jammer dat ik eerst nog door de zitting van de tuinstoel zak, blijkbaar moet er toch altijd wel wat met mij gebeuren. Daarna boodschappen doen in het dorp bij de Aldi en lunchen we. Bert Snijder komt kennismaken en vertelt ons wat de bedoeling is.

In de middag rijden we via Paiol over een deels onverharde weg richting Sines aan de kust. Het eerste deel is landschappelijk leuk, maar met een wild zwijn, wat kneutjes, een boomleeuwerik en nog wat algemene soorten was het qua vogelen ons te rustig. Net voor Sines zien we ineens een boom vol koereigers en verderop zitten er nog meer.

We lopen wat rond en ik zie een zanger met een witte buik in een naaldboom foerageren. Ik herken de vogel als bergfluiter, een soort die ik nu eens zelf ontdek.

Vlinders zijn er ook, er zit een gestreept marmerwitje en een klein koolwitje in het veldje bij de bergfluiter. Ik post nog een poos bij een boom waar zojuist nog bijeneters zaten, maar die blijven nu op afstand.

Er twitteren Europese kanaries en koereigers scharrelen tussen het lange gras. Een Iberische klapekster en een bijeneter zitten op de uitkijk op een draad en een ooievaar komt statig voorbijvliegen. Een leuke plek en ook al leuke soorten voor de vogellijst, die Dick digitaaal beheert.

Over een veldje vliegen heel wat bijeneters en ik probeer ze vliegend op de foto te zette. Mooier is het paartje dat in een kale struik gaat zitten, maar helaas is de afstand voor een echt goede foto veel te groot.

We rijden verder naar Sines, waar we de auto verkeerd parkeren, maar gelukkig geen boete krijgen van de politie en we even later bij een pier overzee turen. Leukste waarnemingen zijn een verre Jan-van-Gent en geelpootmeeuwen, maar ook best veel zwarte roodstaarten en gierzwaluwen. Net voordat we gaan vertrekken zien we ook nog in de verte een dwergarend over de stad vliegen. Bovenstaande foto is geen Coronafoto, waarbij we anderhalve meter afstand moeten houden van elkaar, maar het kwam blijkbaar zo uit. Ruzie hebben we zeker niet, het is erg gezellig zo met elkaar.

We eten een visschotel gemaakt door Marianne Snijder. Het restaurant waar we zouden eten is gesloten, maar dit alternatief smaakt prima en we hoeven niet de deur uit. Na het eten drinken we thee of koffie, praten gezellig nog wat na en gaan niet al te laat naar bed. Morgen vroeg op, want Bert Snijder haalt ons om 07.00 uur op voor een excursie naar de Laguna de Santo André, iets noordwestelijker dan onze locatie en aan de kust.